Naar overzicht van blogs

Groene Halve Marathon Hamont-Achel 2015

Gepubliceerd op 7 september 2015

Na de 10 kilometer in Geldrop tijdens de Strabrechtse-heideloop kwam ik er achter dat het met mijn snelheid wel goed zat. Ik liep deze wedstrijd een tijd van 41:09. Eigenlijk ben ik geen racemonster en hou ik meer van urenlang in m’n uppie door de Leenderbos te hobbelen. Maar.. af en toe een ‘snelle’ wedstrijd heeft ook zijn charmes. Tevens is het een leuke afwisseling en -als het goed gaat- een mooie opsteker.

De laatste week liep het eigenlijk niet super. De drukke trainingsweken begonnen een beetje zijn tol te eisen. Voor zondag stond er een rustige duurloop van 180 minuten gepland (de één na laatste lange duurloop voor Marathon Berlijn). Vorig jaar ging het eigenlijk een beetje hetzelfde. Ook toen was ik in voorbereiding van Marathon Berlijn en niet 100% lichamelijk fit. Precies rond deze tijd, 3 weken voor Berlijn, liep ik de http://www.groenehalvemarathon.be/ waarbij ik eerst van tevoren 15 kilometer had ingelopen.

Dit jaar had ik samen met trainer Bob Stultiens van “Fit en Beter” besloten om mijn training te beperken tot alleen de halve marathon en deze af te werken in een rustig tempo (ca. 5:30 min/km). Zo stond ik om 16:00 uur aan de start in Hamont-Achel met als doel om ergens onder de 2 uur te eindigen.

Eigenlijk wist ik al van vorig jaar dat de groene geen wedstrijd is die je op een rustig tempo kan lopen. Dit heeft alles te maken met de start. Het parcours begint namelijk met een rondje door de stad, waarna je na ongeveer 1,5 kilometer pas wegloopt van de drukte. Hierdoor zijn deze eerste 1,5 kilometer apart te noemen, te meer omdat iedereen vertrekt als Dafne Schippers om vervolgens op een sub 1:35 schema verder te hollen (het eerste kwartier voor de meesten). Ook ík liet me verleiden tot een snelle start en de 1e kilometer ging dan ook in 4:26. Het nadeel van een té snelle eerste kilometer is dat het vaak nog moeilijker wordt om het tempo weer te laten zakken – Het is niet echt leuk en motiverend om meteen in het begin van een wedstrijd al door 50 man ingehaald te worden. Daarnaast was het gevoel verre van slecht en had ik nauwelijks last van mijn kwaaltjes die me de hele week al parten speelden. Ik besloot dus gewoon in dit tempo door te blijven lopen. Na een paar kilometer sloot ik me aan bij een groepje bestaande uit een aantal snelle dames die werden ‘gehaast’ door een aantal ervaren lopers. Ik liep nog steeds op een tempo van 4:30 km/min en mijn doel om elke kilometer zo vlak mogelijk te blijven lopen. Na een kilometer of 8/9 ging het tempo bij het groepje iets omlaag en besloot ik om in te halen en op zoek te gaan naar een nieuwe haas. Al snel, kon ik aanklampen bij een snelle ervaren loper van 60+ en we raakte aan de praat. In ene was daar het bordje van 10 kilometer al en ik keek op mijn horloge zag daar een tijd van 44:45 staan. Mijn ‘haas’ had een fietser bij zodat ik af en toe wat uit de wind kon lopen, dit spaarde toch weer wat energie. Al pratend over ‘Trail des Fantomes” van een aantal weken geleden (waar hij 1e was geworden in zijn leeftijdscategorie) en andere mooie evenementen vlogen de kilometers voorbij. Nog belankrijker; gezellig blijven praten en tempo vasthouden is een goed teken. Voor ik er erg in had ging we 10-mijl punt voor mij in een PR-tijd van 1:13. Eigenlijk kon de dag al niet meer stuk.

Bij kilometer 18/19 had ik het er even met mijn loopmaat over om te versnellen maar vond het 1) niet zo netjes omdat hij me toch op sleeptouw had genomen en 2) 2-3 kilometer toch nog een behoorlijk eind vond voor een eindsprint. Ik besloot dus bij hem te blijven. De laatste 2 kilometer werd het tempo nog iets verder opgedreven en net voor de laatste bocht hoorde ik hem zeggen: “gaan als je nog kunt! Voor mij zit er niet het er niet meer in”. Toch nog even aanzetten dus. Dit lukte nog aardig en met een snelheid van rond de 15km/uur passeerde ik de finish in een tijd van 1:33:11. Een vet PR! Het mooiste van alles was dat ik niet helemaal stuk was (er zit dus nog rek in). Het klinkt misschien gek, maar er is geen moment geweest dat ik het echt moeilijk heb gehad.

Misschien na Berlijn wat meer intervallen en kijken of er een SUB 1:30 in zit bij de halve marathon in Eindhoven? We zullen zien :)

De Groene Halve Marathon van Hamont-Achel is een mooi en een gezellig evenement met veel snelle lopers! Aanrader!

PR vieren met een biertje

Terug naar home