Vrijwilliger bij Zombierush 2015
Gepubliceerd op 11 november 2015
Deze keer geen deelnemer als loper maar als vrijwilliger. Zonder vrijwilligers immers geen evenement en het is ook wel eens leuk om een keer aan de andere kant te staan. Vorig jaar was de 1e editie van Zombierush. Een concept wat overgewaaid is vanuit – hoe kan het ook anders – de Verenigde Staten. Daar zijn dit evenementen waarbij meerdere duizenden bezoekers aan deelnemen. Niet zo gek ook, gekeken naar de populariteit van series als “Walking Dead”. Ook in Nederland lijkt de populariteit van bijvoorbeeld Halloween ieder jaar toe te nemen.
Het is zaterdag 31 oktober. De weergoden zijn uiterst goed gezind. Ik spring op mijn MTB en rijd naar de “Vloeten” in Soerendonk. In dit bosgebied zal het festijn plaatsvinden. Mijn taak als vrijwilliger vandaag is simpel: bijspringen waar nodig en zorgen dat het parcours er goed bij ligt. Zoals ik wel eens eerder schreef, kun je er niet zomaar vanuit gaan dat alle bordjes en lintjes blijven hangen. Noem ze natuurliefhebbers met een slecht gevoel voor humor. Voordat er ook maar één zombie is gesignaleerd heb ik al, samen met mijn maat Bart, een rondje gemaakt over het parcours en hier en daar wat lintjes opnieuw elkaar geknoopt en bordjes rechtgezet.
Het deelnemersveld van de Zombierush bestaat uit zombies en lopers. Dit jaar worden er totaal zo’n 900 deelnemers verwacht. De spelregels zijn simpel. Iedere loper krijgt een riem om met 3 bandjes. De zombies hebben als taak deze lintjes af te pakken. Heb je als loper nog minimaal één lintje over bij het bereiken van de finish, dan mag je jezelf een ‘survivor’ noemen en ontvang je een survivor-medaille. Mocht je in handen vallen van zombies en al je lintjes verliezen dan ben je ‘infected’ en heb je het spelletje verloren (ook dan krijg je trouwens een medaille). Het fun-gehalte staat in een hoog vaandel, dus eigenlijk is iedereen een winnaar. Toch druipt het fanatisme bij de deelnemers ervan af. Sommige zombies nemen hun taak erg serieus en zijn zelfs soms echt angstaanjagend. Ook op momenten dat het niet meer hoeft blijven ze in hun rol. Prachtig.
Heeft Zombierush überhaupt iets met hardlopen te maken? Ik vind van wel. Er waren twee routes uitgezet; een 5km parcours met obstakels voor beginners en een 10km voor de wat meer gevorderden obstakel-runners. De route die was uitgezet liep voornamelijk over singletracks en ruiterspaden. Let op, die ruiterpaden kunnen bij sommige weeromstandigheden aardige ‘kuitenbijters’ zijn. Dit jaar had het weinig geregend dus helaas ook weinig modder en daardoor was het wel redelijk goed te doen. Maar toch, makkelijk is anders.
5 hoogtepunten van Zombierush 2015
1) De sfeer van het evenement was fenomenaal. Zelden heb ik zoveel gezelligheid bij elkaar gezien. Dit geldt zowel voor de deelnemers als ook voor de vrijwilligers,
2) De man ‘die de week doormidden zaagt’. Angstaanjagend en geweldig,
Foto Dion Huiberts
3) Het schminken was dit jaar echt goed. Zowel de vrijwilligers –duidelijk bijgeschoold– maar ook de deelnemers hadden flink hun best gedaan,
Foto Dion Huiberts
4) De graffiti-wall. Artiesten met skills!
5) Het weer!, eind oktober en 18-20 graden, wat wil een mens nog meer?
Wat kan er beter?
Ik hoorde meerdere malen de ‘klacht’ dat sommige zombies iets te enthousiast waren. Dit zal samenhangen met het fanatisme :)
Conclusie
Ook voor hardlopers of de wat meer getrainde obstakel-runner is Zombierush zeker een evenement wat ik zal aanraden. Voor mijzelf is het een leuke afwisseling van de marathons en trailruns. Tevens heb je natuurlijk als ‘goedgetrainde atleet’ een voordeel dat het hardlopen zelf natuurlijk allemaal wat minder moeite kost; je hebt dus meer tijd om om je heen te kijken en te genieten.
Wanneer je regelmatig meedoet aan evenementen moet je zeker ook eens de andere kant bekijken als vrijwilliger. Je draagt op deze manier ook nog eens bij aan de ‘community’ en je maakt deel uit van het succes!
Volgend jaar ben ik er zeker weer bij. Jij ook?